ณ แดนลาว (ชื่อชั่วคราว) - นิยาย ณ แดนลาว (ชื่อชั่วคราว) : Dek-D.com - Writer
×

    ณ แดนลาว (ชื่อชั่วคราว)

    ชีวิตหนอชีวิตไม่ทันไรก็โดนยิงตายยังไม่พอวิญญาณกับไปเข้าร่างหม่อมเจ้าพระพายแสนร้ายกาจผู้ไร้ค่าแห่งวังไพศาลชะตากรรมจะเป็นเช่นไรคงต้อมาดูกัน

    ผู้เข้าชมรวม

    1,030

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    9

    ผู้เข้าชมรวม


    1.03K

    ความคิดเห็น


    24

    คนติดตาม


    9
    จำนวนตอน :  7 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  20 ก.ย. 61 / 21:14 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    ทักทายจร้าเรื่องนี้เป็นเรื่องที่สามแล้วจร้าาาาา  เรื่องที่หนึ่งเรื่องที่สองก็ยังไม่จบ  เรื่องนี้เน้นอัพเรื่อยๆจร้า  บางตอนสั้นบางตอนยาวแล้วแต่ไรท์นะจ๊ะ  อยากสารภาพว่าด้นสดทั้งเรื่อง  มีโอกาศเปลี่ยนแปลงได้ตลอดเวลา  เรื่องนี้เป็นสไตล์ไทยๆลาวๆจร้า  เน้นฮาไม่เครียด  ใครผ่านมาทางนี้แวะเข้ามาอ่านด้วยนะค่ะ เรื่องนี้ไรท์จะเขียนทั้งหมด 100 ตอนค่ะ  คิดว่าจะเขียนตอนพิเศษด้วย  ฝากติดตามด้วยนะจ๊ะ

    หมายเหตุ  เนื้อหาของเรื่องไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องราวทางประวัติศาสตร์ใดๆของไทย  ทำเพียงหยิบยืมชื่อเมืองในสมัยโบราณมาแต่งเท่านั้น  เนื่องด้วยไรท์ขี้เกียจแต่งชื่อเมืองเอง


    แนะนำตัวละคร  (เนื่องจา่กหารูปชายหญิงสวมชุดไทยสมัยก่อนยากไรท์จึงไม่ลงรูป  รูปแต่ล่ะอันไรท์เพียงนำมาเป็นภาพประกอบตอนแต่ล่ะตอนเท่านั้น)


    พระพาย หรือ หม่อมเจ้าหญิงพระพาย  เมธินีวริทรา  แห่งวังไพศาลอาณาจักรสยาม
    ที่มา : http://ajjitoon.exteen.com/images/thai2%20finish.jpg


    เจ้าอนุวงศ์เรืองสิงห์ (รัชทายาทแห่งเวียงคำหลวงจำปาใต้) /  พระเจ้านฤเคนทร์หัสดินทร์  แห่งราชวงศ์จำปาใต้  อาณาจักรล้านช้าง(ลาว)
    ที่มา : http://ajjitoon.exteen.com/images/thai1finish.jpg

    นิยายเรื่องนี้ขอสงวนสิทธิ์ตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
    ห้ามคัดลอก ทำซ้ำ ดัดแปลงหรือนำส่วนใดส่วนหนึ่งไปเผยแพร่ต่อโดยไม่ได้รับอณุญาตจากเจ้าของผลงาน
    การละเมิดลิขสิทธิ์ถือเป็นการกระทำที่มีความผิดทางกฎหมายตามพระราชบัญญัติลิขสิทธิ์ พ.ศ. 2537
    ผู้กระทำผิดต้องได้รับโทษตามพระราชบัญญัติที่ได้ระบุไว้และต้องจ่ายค่าเสียตามแต่เจ้าของผลงานจะกำหนด
    -สำนักงานลิขสิทธิ์  กรมทรัพย์สินทางปัญญา  กระทรวงพาณิชย์  สมาคมนักเขียน-
    =================================================================================

    บทนำ

         วอชิงตันดีซี  สหรัฐอเมริกา  วันที่ XX /XX/XXXX
                                     แม้พระอาทิตย์จะลาลับขอบฟ้าไปแล้ว  ผู้คนรถลาก็ยังคงสัญจรไปมา  มันเป็นเช่นนี้ทุกค่ำคืนราวกับเป็นเมืองที่ตื่นอยู่ตลอดเวลา  ช่างเป็นฤดูใบไม้ผลิที่ครึกครื้นทีเดียวเชียวล่ะ  แท็กซี่หยุดจอดบริเวณไนท์คลับชื่อดังแห่งหนึ่ง  หญิงสาวรูปร่างแบบบางค่อยๆก้าวเท้าลงจากรถแท็กซี่  เธอผู้มีผมสีน้ำตาลเข้มธรรมชาตินัยตาสีน้ำตาส่องประกาย  ใบหน้าเรียวเล็ก  จมูกโด่งเป็นสัน  ผิวขาวอมชมพูสุขภาพดีในชุดเดสรัดรูปสีดำสุดเซ็กซี่  คนสวยๆอย่างเธอจะเป็นใครไปไม่ได้นอกจาก  'พระพาย'  แพทย์หญิงแผนไทยโบราณประยุกต์และแผนปัจจุบัน  รวมทั้งเป็นนักปรุงน้ำหอมชื่อดังอีกด้วย  เธอพูดได้มากกว่า 5 ภาษาขณะนี้กำลังเดินทางรอบโลกอยู่  สาเหตุที่พระพายมาไนท์คลับเพราะที่นี้ขึ้นชื่อว่าค๊อลเทลอร่อยที่สุด  เธอเชิดหน้าขึ้นก่อนจะค่อยๆเดินเข้าไปภายในไนท์คลับ  เมื่อเข้ามาถึงชายหนุ่มมากหน้าหลายตาต่างจับจ้องมาที่เธอ  หญิงสาวก้าวเท้าเดินไปนั่งตรงเคาท์เตอร์ริมฝีปากอิ่มสวยได้รูป  สั่งเครื่องดื่มด้วยเสียงหวานราวกับนกไนติงเกลก็ไม่ปานว่า
                                     "มาร์การิต้าแก้วหนึ่ง"  บราเทนเดอร์หนุ่มได้ยินดังนั้น จึงเทส่วนผสมทั้งหมดลงในเชคเกอร์พ้อมกับน้ำแข็ง  แล้วเขย่าไม่นานก็เทกรองใส่แก้วมาร์การิต้าที่ทำขอบเกลือไว้  ขั้นตอนสุดท้ายตกแต่งด้วยมะนาวฝานหนึ่งซีกจัดเสิร์ฟให้กับสาวสวยตรงหน้า  เธอรับมาร์การิต้าค่อยๆถูมะนาวที่ปากแก้วให้เกลือหล่นลงไปจากนั้นจึงยกขึ้นจิบ  รสเค็มนิดๆกับความเปรี้ยวและแอลกอฮอล์ค่อยๆแผ่ซ่านภายในปากของเธอ  หญิงสาวนั่งจิบไปเรื่อยๆจนหมดแก้ว  ไม่ทันที่หญิงสาวจะหยิบธนบัตรออกมาจ่ายเงิน  ก็มีมาร์การิต้าอีกแก้ววางลงตรงหน้าเธอ  หญิงสาวจ้องมันด้วยความสงสัยเธอเอ่ยถามบราเทนเดอร์หนุ่ม
                                     "ฉันไม่ได้สั่ง"  บราเทนเดอร์หนุ่มเห็นดังนั้นก็เอ่ยออกมาว่า
                                     "คุณผู้ชายตรงโต๊ะวีไอพีสั่งให้คุณครับ"  บราเทนเดอร์เอ่ยจบก็ผายมือไปทางด้านโต๊ะวีไอพี  ที่อยู่ห่างจากเคาท์เตอร์ไม่ใกล้ไม่ไกลนัก  หญิงสาวหันไปมองตามที่บราเทนเดอร์เอ่ย  เธอสบเข้ากับชายหนุ่มตาน้ำข้าวกำลังจ้องมองเธออย่างโลมเลีย  โอ๊ะ! ขืนรับไว้ฉันเสร็จมันแน่  พระพายคิดในใจพลางขนลุกเธอรีบหยิบธนบัตรขึ้นมาใบหนึ่งวางลงบนเคาท์เตอร์  จากนั้นจึงก้าวยาวๆออกจากไนท์คลับไป  ชายตาน้ำข้าวจ้องหญิงสาวอย่างไม่ลดล่ะ  ก่อนจะสั่งลูกน้องที่ยืนอยู่ด้านหลังให้ตามหญิงสาวคนนั้นไป
                                      "ไปจับเธอมา  ผู้หญิงคนนั้นเป็นของดี  อย่าให้ซ้ำหรือมีรอยขีดขวนล่ะ  เดี๋ยวราคาตก"  ชายตาน้ำข้าวยิ้มเจ้าเล่ห์อย่างพ่อค้าออกมา
                                        
                                       พระพายเดินออกมาหยุดยืนบริเวณฟุตบาทเพื่อรอแท็กซี่กลับห้องพัก  แต่รอเท่าไรแท็กซี่ก็ยังไม่มา  เธอจึงก้มมองนาฬิกาใจเธอตอนนี้ล่วงหล่นไปสู่ตาตุ่มเสียแล้ว  เพราะว่าตอนนี้เป็นเวลาตีสองแท็กซี่ที่จะผ่านทางนี้นั้นน้อยมาก  หญิงสาวเริ่มมีสีหน้าวิตกกังวล
                                       "ทำไงดีล่ะทีนี้  กว่าแท็กซี่จะผ่านมาไม่รอยันเช้าเลยหรอ" 
                                      ปึก! ตุบ!  เธอพูดได้เพียงแค่นั้นก่อนจะมีบางอย่างฟาดเข้าที่ท้้ายทอยหมดสิไป.............


     



    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น